Σκωτσέζικος φιλόσοφος, που γεννήθηκε στο Εδιμβούργο, γιος του Matthew Stewart? συμμετείχαν το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο. Σπούδασε μία συνεδρία στο Glasgow κάτω από το Δρ Reid; βοήθησε τον πατέρα του κατά τη διεξαγωγή των μαθηματικών κατηγοριών στο Εδιμβούργο, και πέτυχε Adam Ferguson καρέκλας ηθική φιλοσοφία το 1785, μια θέση, το ενεργό δασμών των οποίων απάλλαξε με σήμα επιτυχία εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, διαλέξεις σχετικά με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που συνδέονται με την μεταφυσική και την επιστήμη του νου, έγραψε "στοιχεία του η φιλοσοφία του ανθρώπινου νου"«Φιλοσοφικά δοκίμια», κλπ.? "Τα γραπτά του," λέει ο Carlyle, η οποία τον κράτησε στην υψηλή προσκύνηση, "δεν είναι μια φιλοσοφία, αλλά μια έτοιμη για ένα αποφάσεων. Δεν προβαίνει στο γήπεδο μέχρι αυτό; αυτός μόνο περιλαμβάνει με φράχτες, καλεί τους καλλιεργητές, και οδηγεί μακριά τους εισβολείς, συχνά (πέσαν στα κακό ημέρες) μειώνεται πολύ επιχειρήματα με τους περαστικούς να αποδείξει ότι είναι ένα πεδίο, ότι αυτή η τόσο ιδιαίτερα βραβευθείς περιοχή του είναι, αλήθεια, χώμα και ουσίας, δεν σύννεφα και σκιές. Είναι μόνο για μια επιφανειακή παρατηρητή ότι η εισαγωγή αυτών των συζητήσεων μπορεί να φαίνεται ασήμαντο, ορθώς κατανοητή, δίνουν επαρκή και τελική απάντηση του Hartley και του Δαρβίνου και όλες τις άλλες πιθανές μορφές του υλισμού, το grand ειδωλολατρία, όπως σωστά μπορεί να λέμε αυτό, με την οποία, όλων των εποχών, στην αληθινή λατρεία, που του αόρατου, έχει ρυπανθεί και άντεξε"(1753-1858).