Η διαδικασία με την οποία ένα θετικό και ένα αρνητικό ιονικό ενώνονται για να σχηματίσουν ένα ουδέτερο μόριο ή άλλο ουδέτερο σωματίδιο. Στη λογοτεχνία της ατμοσφαιρικής ηλεκτρικής ενέργειας αυτός ο όρος εφαρμόζεται από την απλή περίπτωση σύλληψη των ελεύθερων ηλεκτρονίων από θετικά ιόντα ατομικός ή μοριακή, και στην πιο περίπλοκη περίπτωση εξουδετέρωσης μια θετική μικρό ιόντων από ένα αρνητικό ιονικό μικρό ή ένα παρόμοιο (αλλά πολύ πιο σπάνια) εξουδετέρωση των μεγάλων ιόντα. Ανασυνδυασμός είναι, σε γενικές γραμμές, μια διαδικασία που συνοδεύεται από την εκπομπή της ακτινοβολίας. Το φως που εκπέμπεται από το κανάλι από το εγκεφαλικό επεισόδιο κεραυνός είναι ακτινοβολία ανασυνδυασμού. Το πολύ λιγότερο συμπυκνωμένο recombinations σταθερά που συμβαίνουν σε όλα τα μέρη της ατμόσφαιρας όπου ιόντα που αποτελούν και εξαφανίζονται δεν αποδίδουν παρατηρήσιμα ακτινοβολία. Το ενδιάμεσο περίπτωση απαλλαγή πυράκτωσης μπορεί να θεωρηθεί ως η πιο διάχυτη περίπτωση του ανασυνδυασμού ορατά ανιχνεύσιμο. Η συχνότητα στην οποία ηλεκτρόνια, μικρό ιόντα και μεγάλο ιόντα recombine δεν είναι μια λειτουργία τους αντίστοιχους αιτούµενο και των συγκεντρώσεων τους. Η πρώην εξάρτηση εκφράζεται με τον συντελεστή του ανασυνδυασμού του τύπου ιδιαίτερη ιόντων. Δείτε και χωρίς φεγγάρι, aurora.