Chronische verspillen disease (CWD) is een overdraagbare spongiforme encefalopathie (TSE) van herten en elanden. Tot op heden is deze ziekte gevonden alleen bij hertachtigen (leden van de familie herten) in Noord-Amerika. Eerst erkend als een klinische "verspillen" syndroom in 1967 in mule deer in een wildlife onderzoeksfaciliteit in noordelijke Colorado, het werd geïdentificeerd als een TSE in 1978. CWD wordt gekenmerkt door chronische gewichtsverlies leidt tot de dood. Er is geen bekende relatie tussen CWD en eventuele andere TSE's van dieren of mensen.