Onder sectie 304 van de Tariff Act van 1930, zoals gewijzigd, moeten de meeste producten die de Verenigde Staten worden binnengebracht duidelijk worden gemarkeerd zodat de "ultieme koper" het land van oorsprong kan identificeren. Geïmporteerd vleesproducten zijn onderworpen aan deze eis: geïmporteerde karkassen en delen van karkassen moeten worden gemarkeerd, en individuele detailhandel (consument-ready) pakketten ook moeten worden weergegeven. Geïmporteerde karkassen of delen in het algemeen ga naar VS planten voor verdere verwerking. De labeling beleid beschouwt deze planten als de "ultieme kopers." Alle producten die deze planten maken van het ingevoerde vlees (grond bijvoorbeeld een gemaakt in de Verenigde Staten van rundvlees dat afkomstig is van in Canada of elders van rundvlees pasteitjes) hoeft dus, niet te voorzien van land-van-oorsprong-etiketten.

A aantal andere landbouw artikelen zijn vrijgesteld van de land-van-oorsprong labeling basisvereisten: eieren, vee en andere dieren, levend of dood; en andere "natuurlijke"producten zoals fruit, groenten, noten en bessen. (Echter de ultraperifere recipiënten die worden gebruikt om deze artikelen in de Verenigde Staten dient vermelden het land van oorsprong.) Op 13 mei 2002 ondertekend President Bush in wet de Farm Security en landelijke Investment Act van 2002, waarvoor rundvlees, lamsvlees, varkensvlees, vis boerderij-aan de orde gesteld, wilde vis, bederfelijke agrarische grondstoffen en pinda's te dragen land-van-oorsprong labelen op het punt van verkoop in de detailhandel.