Een relatieve dateringsmethode gebaseerd op het feit dat de botten begraven in de grond geleidelijk verliezen van stikstof en krijgen fluor en andere sporenelementen. Het tarief waartegen deze veranderingen optreden hangt af van de lokale omgeving. Als twee beenderen van dezelfde site aanzienlijk verschillende hoeveelheden stikstof en fluor hebben, het is een sterke aanwijzing dat zij niet uit dezelfde periode kwamen. De bone met de minste hoeveelheid stikstof en de grootste hoeveelheid fluor is waarschijnlijk de oudste.