Celownik metodą względną opiera się na fakcie, że kości zakopanych w ziemi stopniowo tracą azot i fluoru i innych pierwiastków śladowych. Kurs, w którym zmiany te występują, zależy od środowiska lokalnego. Jeśli dwie kości z tego samego miejsca mają znacząco różne ilości azotu i fluoru, jest to oznaką, że one nie pochodzi z tego samego okresu czasu. Kości z najmniejszą ilość azotu i z największą ilością fluoru jest najprawdopodobniej najstarszy.