พระราชบัญญัตินี้เป็น P.L. 99-198 (23 ธันวาคม 1985), รายการ 5 ปี omnibus ฟาร์ม อนุญาตให้ราคาสินค้าที่ต่ำกว่า และรายได้สนับสนุน และสร้างโปรแกรม buyout ฝูงโคนม แปลงหลากหลายจากโปรแกรมอื่น ๆ หลายโปรแกรมอนุรักษ์ยั่งยืนสร้าง sodbuster, swampbuster และ โปรแกรมสำรองอนุรักษ์ ในเร็ว ๆ นี้หลังจากพิจารณาต้องข้ามปฏิบัติตามกฎระเบียบสำหรับข้าวสาลี และอาหารธัญพืชแทนทั้งการบังคับให้ ให้ออก แก้ไขทางเทคนิคเพื่ออาหารปลอดภัยตามพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมปี 1985 (P.L. 99-253, 28 กุมภาพันธ์ 1986) acreage ฐานคำนวณการเปลี่ยนแปลง และระบุขั้นตอนการเลือกตั้งคณะกรรมการเสถียรภาพทางการเกษตรและอนุรักษ์ท้องถิ่น เทคนิคการเปลี่ยนแปลง และแก้ไขอื่น ๆ ถูกตราขึ้น โดยอาหารความปลอดภัยปรับปรุงพระราชบัญญัติ 1986 (P.L. 99-260, 20 มีนาคม ปี 1986), รวมทั้งจำกัดพืชไม่ใช่โปรแกรมที่สามารถปลูกได้ภายใต้บทบัญญัติ 50/92 อนุญาตให้ haying และ grazing acreage อาหารเม็ดในระยะเวลาจำกัดในขอบเขตของทุกข์ และข้าวสาลีที่มีการเปลี่ยนแปลง และเพิ่มหักลดจากราคาของนมรับผลิตเงินจ้างนม (ยังเรียกว่า buyout ทั้งฝูง) โปรแกรม อีกครั้งในปี 1986, Omnibus งบกระทบยอดบัญญัติ (P.L. 99-509) ทำการเปลี่ยนแปลงในบัญญัติ 1985 ต้องชำระเงินล่วงหน้าขาดให้ทำการผลิตข้าวสาลี 1987 อาหารธัญพืช ฝ้ายค่อย และข้าวน้อย 40% สำหรับข้าวสาลี และอาหารธัญพืชและ 30% สำหรับข้าวและฝ้ายค่อย บัญญัติ 1985 นอกจากนี้แก้ไขฟาร์มเครดิตตามพระราชบัญญัติพ.ศ. 2514 เพิ่มเติมชุดโปรแกรมเปลี่ยนแปลงรายการจัดสรรเกษตร FY1987 (P.L. 99-591, 30 ตุลาคม 1986) นอกจากบทบัญญัติของเงินทุน P.L. 99-591 ตั้งข้อจำกัดการชำระเงินรายปี $50000 ต่อคนขาดชำระ เงินผันที่ดินชำระ และน้ำผึ้งรวม ปรับปรุงทรัพยากร (ไม่รวมที่ดินผัน), ภัยพิบัติ และ Findley ชำระภายใต้ข้อจำกัดการชำระเงินรวม $250000 ครั้ง ทำการกระทบยอดงบประมาณ Omnibus ของ 1987 (P.L. 100-203) ไม่เพียงแต่ตั้งงบประมาณปี 1988 เพื่อการเกษตรและหน่วยงานของรัฐบาลกลางทั้งหมด แต่ยังตั้งราคาเป้าหมายสำหรับพืชโปรแกรม 1988 และ 1989 ก่อตั้งสินเชื่อพิเศษสำหรับโปรแกรมและโปรแกรมไม่ใช่พืช และต้องผันที่ดินชำระความสมัครใจสำหรับอาหารธัญพืช P.L. 100-203 จัดที่อาจได้รับชำระเงินโปรแกรมฟาร์ม ด้วยการกำหนด "คน" ในแง่ของข้อจำกัดของการชำระเงิน